Monday, April 4, 2022

रोग पालेर भएन

 


शरीर म त अब के के गर्छु गर्छु 

तलाई पनि मारी दिन्छु स्वयम् मर्छु ।।


रातभरि निद्रा छैन दिनै भरी पिडा 

निर्जन द्वीपमा थन्क्याएर अलपत्र पार्छु ।


मिष्ठान्न परिकार मनै लोभ्याउने आह

टुक्रा पारी आन्द्रा भुँडी गरुडलाई छर्छु  ।।


आजित भए त देखि सकिदैन पाल्नपनि 

मिल्काएर यता कतै म त बसाई सर्छु ।।

No comments:

Post a Comment

Mother

  Tears soak the path I wait upon—shadowed by your grace,   May I remain a child forever, nourished by a mother’s embrace.   And with my fat...