Friday, September 6, 2024

चार लोककथा

 भेला पारेर बालहरू
अबोधगम्य भाकामा
प्राण प्रतिष्ठा हुन्छ
आफ्‌नो परिवेशका
अबोधगम्य शुक्ति
अवचेतन‌मा हालेर ज्ञान वा दृष्टान्त
सहज पालना हुन्छन्
नचलेर पक्ष विपक्षका बहस
पात्रहरू पूर्वजमा रूपान्तरित
स्व संस्कार
ज्ञात गराएर
साहस र त्रास मिश्रित
दृढ निश्चयी पार्न
तत्पर छन्
सुन्न र सुनाउन अनुकुलित कथाहरू।


पिध्ने करा नजानु
दृष्टान्त स्वजन‌को
अपहरित, बेखवर
स्वर्णमन्य दैत्य महलमा निवास
आदरपूर्वक फिर्ति सवारी थ्यो
दानमा आएको इच्छित बस्तु
महिनौं अज्ञात रहि
ज्ञात पश्चात कर्म
लय बनेको हो।


सम्साँझै दैलो कुर्ने
बाजे म के खाउँ ?
भोक बाट प्रताडित
सम्प्रभुतामा ज्यान गु‌माइ‌दिन्छ
पत्यार हुन्छ
गर्व हुन्छ वीर अस्तित्वको
विलय गरेर
प्रभुत्वबाट भयभित
आहारा खरानीमा विलय
लगाएपछि आगो शरिरमा
डाँडा वा खोला
विश्राम जरूरी हो।

ख्याल ठट्टामा

गाउँभरिको मल उठाएर

कोशौ टाढाको खेतमा लैजानु

रहर होता कि वाध्यता ?

हासोको पात्र नबन्न

चेतावनी बर्सिएको हो

सुनसान रात्री

अनेकौ उकाली ओराली

निला दहहरू

विहानै उठनेले खबर पायो

गाउँ बाट मल हरायो

ठूलो ढुङ्‌‌गो पनि हरायो

गाउँको पहिचान हरायो

स्थापना गरिदियो अन्त कतै ।



ठूला ठूला ढुङगाहरु

कसरी बद‌लिए होलान बाजामा

भागेपछि मलामीहरू

हराएपछि शब

पथ्थरमा परिणत भए‌को दमाह

उस्तै मानवाकृति

के अस्तित्त्वमै छन् ?


No comments:

Post a Comment

Mother

  Tears soak the path I wait upon—shadowed by your grace,   May I remain a child forever, nourished by a mother’s embrace.   And with my fat...