Thursday, August 22, 2024

धन्यबाद

 सापटी लिएर शब्दहरू पूरा

काव्य माला गुथ्ने भयो एक सुर

पहिराउँन आतुर भए दिव्य जनमा

बनाएर चित्र विचित्र यो मनमा ।।


दिएर प्राण जो जीवन धानीदिन्छ

प्रथम पूष्प कृतज्ञको उसैले लिन्छ ।

राखेर शिरमा हृद‌यमा सधैं

चढोस हरकुरा, चढाउँछु खुसी भै ।।



सहेर कष्ट थुपारेर खुसी

म कारण नबनु नहोउन ति दुखी ।

यो माटोको तिलक सधैं म लगाउँ

म बाँचु यसैमा यस‌कै गित गाउँ ।।


निलेर अश्रु साहस सधैं भर्ने

कठिन मार्ग नित्य पहिलो पाइला सर्ने ।

लिएर सबभार स्वन्त्र पारी

उचो स्थान छ दुःख सुखकी प्यारी ।।


पालुवा नै दिव्य उदाए असरी

ज्ञातै नभएमा हुर्किन्थ्यो कसरी ।

छोडेर छाया धुपमै बस्न चाह्‌यो

खुलेर भव्य जीवन यसले पायो।।


विशाल वृक्ष भन्छ कोपिला हुँ म

कृतघ्न बने यो स्वरूप रहन्न ।

साथमा आई यि हातहरू स‌माई

चल्यो काव्य यात्रा रमाई रमाई ।।


भरेर मामा हृदय भरि

सम्मान अर्पण छ सबैमा बेस्सरी ।

म यात्री एक हौसाउने अनेक

शिशिर सदा उचो बनों म सेवक ।।


जे भन्नु थियो कविता ल्यै बोलुन

चढाएँ थियो जे गुँढ रहस्य त्यै खोलून ।

एक झुल्को दृष्टि के होला र पूर्ण

सुझाव सिरोधार्य हुनेछन सम्पूर्ण ।।


पस्किए मनमा उब्जेको तरङ्ग

लिनुए रस इच्छाले छानेर उमंग ।

लेखेँ जे देखें बाह्य, अन्तरमनले

लिनुस स्वीकारेर बिद्यत जनले ।।


सह‌योगी हात अनेकों सम्झिएँ

आभार सबैमा खुसीले पस्किएँ

एक्लै प्रयासले बन्दैन कोही

साधुवाद सबैमा चढाएं यहि !!


एक



शुन्य हो प्रभु

 जाचेर हेर्नुहोस 

शुन्य मात्र हो 

सत्य शुन्य मात्र हो !


पछाडि नलागोस 

मूल्य खोज्न सक्छ 

अगाडि नराखिदिनुहोस 

विलाउन सक्छ।


स्थान प्रदान होस प्रभु 

जो संग पनि बस्छ 

उसलाई बनाइ दिनु 

कसैको घाताङ्क !


Wednesday, August 21, 2024

उ कहाँ छ ?

 न सोध्नु उस‌लाई

कहाँ छ भनेर ?

कर्तव्य बोध

बारम्बार गराइरहनु ।


उ अज्ञात बनेको छ


अज्ञात समुदायमा


ज्ञात बनेर उम्रिनु


अपराध ठहरिन सक्छ।



जहाँ


ज्ञान उपास्‌ना पाप ठानिन्छ


हुनु हुदैन पुस्तकहरु


अक्षरहरू‌मा प्राण भर्नु अनुचित हुन्छ ।




स्वामी बन्न चाहने छन्


दासत्व स्वीकार्ने पनि


पाए मोचन पनि चलिरहन्छ


त्यो परिवेशमा।




प्रधान पनि छन्


उनका उपासक पनि


सारा कर्तव्य भुलेर


जारी गरिरहेका छन् उर्दिहरू ।



पोकामा लुकाउनु हतियार


तयार रहनु अनुपयुक्त मानिन्छ


रोज्नु पर्छ अनैतिकताका मार्गहरू


धकेल्दै धकेल्दै सर्व अस्तित्व ।



उ दायित्व सम्भिन्छ !


उत्तरदायित्व वहन गर्छ


लम्किरहन्छ कर्तव्य पथमा


उडाइन्छ हर खिल्लीमा - आउछ उदाहरण बनेर ।


मारेर ईश्वर




 लहरै बसेका बाल बालिका

सम्बोधनमा मुस्कुराए

उसले भन्यो

बाबु !

नानी!

यसलाई बचाइ राख्नु !

हो - यो बाँचि राख्नु पर्छ

तिम्रो खुसीको लागि

पल्लवित भइरहनु पर्छ

फक्रिरहनु पर्छ।

म पनि तिमिहरु जस्तै थिए

उमंग थियो

मेरो संसारमा

उन्नत प्राण थियो

मुस्कुराउथ्यो ईश्वर वरिपरि

दिइरहन्थ्यो आनन्द

स्वच्छन्द थिए जब म ।

विस्तारै पलाउदै गए पालुवा


फक्रिन थाल्दा थाल्दै


इमान्दारिताको नाममा


मार्दै गए


अंग प्रत्याङ्‌गमा रम्ने ईश्वर


समातेर घाँटी हुत्याइदिए



भएँ एक जिम्मेवार


सामाजिक प्राणी


कुल्चिएर अपनत्व


ज्यून अभ्यस्त भएँ


मारेर मेरो ईश्वर !


तिमीहरु जोगाइरहनु


ईश्वर साथमै राख्नु !


Tuesday, August 20, 2024

कथा

 ठूलो आगनभित्र 

भव्य महलमा 

हिमराशि केश 

गर्धनसम्म

ओढेर ओभरकोटको भारी 

चलाउदै केशराशि 

टहलिरहेको छ एक तस्विर

वरिपरी झुम्मिरहेकाछन 

बालकगण 

एकदुईतीनचारपाँचछसात

एकाग्रतामा

सुन्न आतुर

जीवन भोगाईका 

उतराचढावहरु

नाममा विभक्त अनेक पल

उनेर कथाहरुमा । 


जमेको गंगामा पौडिन मानवाकृति 

हिमशिखरमा कावा खाने मुनाल 

कडा धुपले पकाएको भोजन 

अनिदा रातहरुमा 

कोरिएका चित्रहरु

भरिएका संकल्पहरु

नैतिक पाठहरुमा 

पहिल्याउनु पर्ने मार्ग 

खोज्ने प्रण 

मुट्ठि कसेर 

बालकहरुलाई सुनाउनु छ 

विभिन्न कालखण्डमा 

कथाहरु ।


सटरमा छु

 बा 

महंगो सिताब‌को भारी किनेर

महंगो कपडाको टाईले सिंचन गर्दै

खनखनी गनेर नगद

चढाएपछि खाता बहिमा नाम

छोराले थालेको हो आमाको भाषा बिर्सिन

बाआमा बिर्सिन

फूल बिर्सिन

फूल चढ्ने देउराली बिर्सिन

स्वयम् बिर्सिन


अनयासै एक छत्र सम्झनामा तैरिदा

न्याम्रो मेटन

फलको गुणस्तर खोज्न

बा तयार भएको छ-डिएटरी सकाएर

छोरो तयार र कालसंग वेप्रवाह

एक स्वास

कुरा खोकिन्छ

छोरो भन्छ- सटरमा छु बा।


नमिल्ने समयसँग जुध्दै जुध्दै

बाले संघर्ष गरिरहे

छोराको खबर सुन्न आतुर

भन्छ बा म सटरमा छु।


बा म सटरमा छु।

मेरो अगाडि ठूलो र चौडा सडक छ

सडकमा गुडिरहन्छन अनगन्ति गाडिहरू

ठूला ठूला ट्रकहरु

स-साना कारहरू

हुइकिरहन्छन् मोटरसाइकिलहरु

चलिरहन्छन् रिक्साहरू

बजाउदै आ-आफ्ना संगित

गिज्याइरहन्छन हामीलाई

आवाजले त्रस्त भएर

सुन्न एकिदैन गुरु, गुरुआमाले के चढाउनु भयो ।

केहि भाग चुकेको हुन्छ गृहकार्यका

केहि भाग कक्षा कार्यका

गाडिको कोलाहलमा

म सटरमा छु बा।


सटर सांघुरो छ

एकापट्टी स‌मान मिलाउने र्याक छ

अर्कोपदी काठ तम्तयार छ र्याकका लागि

बिचमै बस्निछौं हामी

बा के हामी पनि वस्तु बन्न लागेका हौं ?

एक र्याकभरि कपडा पट्याएर राखिर झैं

हामी बीस जना खौदिरहन्छौं सटरभित्र

कोहि बेला मौका मात्र छिर्छन्

हामी पालो दिन्छौं - दिन बार बिराएर ।


मलाई सटरमा बस्न साथै अप्‌ठ्‌यारो लाग्छ

कुनै दिन शिक्षकरू आधा बन्द राख्छन सटर

हामी स्वास फेर्न गारो मान्छौं

यो देशमा जस्तै

उकुस मुकुस हुन्छ

पसिना बग्छ खलखली

अनि चिसिन्छौ-चिसो बरफ जस्तै

यस्तो गर्मिठाउँमा हामी खाँदिएका छौं

न झ्याल छ बा

न ढोका छ

मात्र सटर छ

यो सटरमा म छु

मेरा सामीहरू छन

चार थान बेन्च

एक थान शिक्षक

र हाम्रा थानका थान सपनाहरु ।


शिक्षक सटर बाहिर निस्कनु हुन्छ

ग्राह‌क‌लाई बोलाउनु पनि छ

बेच्नु पनि छ उत्पादन।

गुणस्तर चिन्ह राख्नु छ

कमशल समानमा पनि लगाउनु छ ट्‌याग

बाहिरबाटै बोल्नु पर्छ

आधा हामी सुन्छौं

आधा हावाले गाडिमा लैजान्छ ।


बा म यस्तो ठाउँमा छु।

हजुर अप्ठ्‌यारो मान्नु‌होला सायद

म त हजुरले नगद तिरेको स्कुल पढ्छु

म त्यहीं छु जहाँ हजुरले चिसो तापेर

सुनौलो लोगो मा पैसा खन्याउनु भयो

अहिले पनि कयौं बा आमा यहिँ आउनुहुन्छ

खन्याएर पासिना

थुनिदिनुहुन्छ छोरा छोरीलाई यि सटरहरूमा ।


हामी विद्रोह गर्न सक्दैनौ

बाका विरुद्ध‌मा

सहन्छौ ज्यादति हर दिन

अपनत्व ग्रहण गरि

सायद निरन्तर पोसिएर

चिठी थमाउदा रित्तो छाउँ हेर्छु

सुन्छ साथीलाई - प्राण गर्छु

मैले चुकाउनु छ मूल्य जसरी पनि ।


आमाका आँखामा छचल्किने आँशु

रोक्न सक्दैन मेरो साटरको बास

जम्मा गरिराख्नु भएको छ जम्मै

कुन महिना मैले के-के लगेर आमालाई दिए।

बा तपाईले मलाई भर्ना गरेको सटरमै हो

सटरमै भर्ना गर्छ, सटरमै उस‌ले पढाउछ

सटरमै कार्यालय चल्छ

सटरमै परीक्षा लिन्छ

सटरमै मूल्याङ्कन गर्छ

सटरमै नतिजा देखाउछ

सटरमै विद्यार्थी उतिर्ण हुन्छ सबै

सटर परिवर्तन गर्छन

जस्तै

हिजो पल्लो कोठामा थियौं

आज अर्को

बदलिरहन्छन सटरहरु

एक सटरमा म बसेको छु।


मलाई सटरमा किन बस्नु प‌र्यो बा!

खबर छैन


मैले केहि बोले पछि, चुप लाग्ने आदेश

पालन नभए

आउछन पालै पालो मिसहरू

भन्छन अफिसमा पठाइदिउ ?

अफिस पनि सटरमै छ

बा, म जहाँ गएपनि सटरमै हुन्छ

म चुप बस्छु

मेरो साथी चुप बस्छन

वरीपरिका साथीभाइ चुप लाग्छन

अनि ठूला दिदी दाइहरू चुप लाग्छन

हामी चुप बस्हौ

हामी सटरमा छौं

हामी सटरमै चुप लागेर बस्छौं

बा के यो देश सटर हो ?













कित्ता काट

साथी - खुसी बाँड्नु छ
अनेकों समस्यामा साथ उभिन सक्छन
तर घेरा कत्रो छ?

कुन घेरामा नजर लगाउनु

खोलेर आँखाका कुनाकन्तराहरू

वा बन्द गरेर मूलद्वार

वा बन्द गरेर मलद्वार

उड्‌‌यायन र आलन्दर

कुन आँखा चम्किएलान

र उभ्याइ देलान कित्ता कित्तामा साथीहरू।


कर्मले बोक्ने अवयव

प्रशंशाका पात्रहरू

पवित्र हृदय भरिएका

वा खाली हृद‌य बोकेर

भरिन आइपुगेका

कस‌लाई कुन कित्तामा राखौं ?

यो दोधारबाट कसले बगाइदेला मूलधारमा !


मूलधारको बाटो त शत्रुले छेख्छ

कहाँ कहाँ खोजौं

हर पाइला पाइलामा शत्रु बास गर्छन

हतियारमा थाप्छन्

ढाल बनाउछन्

प्रहार गर्न तम्स्याउछन्

आफ्नै बललाई आफ्नै विवशताले !


ठूलो शक्ति
ठूलो मित्रमा रूपान्तर गर्नु छ
तर
त्यो ठूलो शत्रु भएर बस्न खोज्छ
के यो संसार
शक्ति कमजोरीमा बदल्न तल्लिन छ ?
नाग बनाएर ?
विष सेवन गराएर ?

बिद्रोह

मार्क्सका ठेली मुन्तिर  इमाइल दुर्खिम अनि  इ. वि. टाइलरको  संरचनामा  नअटेपछि मेरो परिवेश  कसरी अटौंला र म  महोदय ?  ॐ मणि पद्मे हुँ -  शिरमा...