जीवनको आनन्द

 

एक हातमा चियाको कप

अर्को हातमा चुरोटको

बुँङ्ग उडाउदै धुवाँ

मेरो दिन उदाउछ 

नस्य सेवन भन्छ नि 

मेरो चुरोटले त्यहि काम गर्छ ।

तिमी ईश्वर प्राथना भन्छौ

मृत प्राय शब्दमा प्राण दिन भन्छौ 

खै तिम्रो कुरा कसले मान्छ ? 

तिम्रो पति साथमा छ ? 

वा पत्नी साथमा छ ? 

छोरा छोरी अहँ 

कोहि छैन विचरा ! 

मेरो छोराले लुकिछिपी नस्य सेवन गर्छ 

उसले पनि उडाउँछ होला - बुङबुङति धुवाँ 

सिकाउनु पर्ने छ उसलाई 

धुवाँ ननिल्नु भनेर 

मुखबाट तानेर 

नाकबाट बाहिर हुत्याइदिनु 

उसलाई वाष्प नेति सिकाउनु छ 

अनि उर्ध्वगामी बनाउन लगाउनु छ धुवाँ 

मष्तिस्कका कुना कुना छुने गरी 

छोरीलाई सिकाउनु छ 

बिरोध नगर्नु भनेर 

यदि उसको लोग्ने नस्य संघ सदस्य भए 

संघको शक्ति म बुझ्छु 

बढाउनु छदैछ । 

पत्नी हल्का पेयमा फुर्किन्छ 

आफू कडा 

पेट भरिने गरी 

मष्तिस्क रन्थन्याउदै 

भरेर आमाशय  । 

तिमी कुँजलमा रम 

टन्न पार आमाशय 

तातो पानी 

जीवन तातो छ 

रगत तातो छ 

जवानी तातो छ 

मलाई धेरै तात्नु छ 

बरफका टुक्रा भरेर शरिर चिस्याउदै 

उद्देलित गरेर मन 

तातो तातो बनाइरहनु छ सबैथोक । 

कुँजल हुन्छ स्वगतिमा 

थेग्न नसके शरिर 

त्यसलाई पनि टम्म पारेर हुलिरन्छु 

मेहनतको कमाइ - मन चिस्याउने 

कमाइ उडाउनु छैन कुँजलमा । 

पत्नी साथ छोडदिनन्

थप्न पाइन्छ जति पनि 

विपरित हातको स्पर्श नकार्छौ 

जति परेपनि फरक नपर्ने म 

एक सुझाव - घरमा नपुगोस् कुरा 

पुगे पछि 

लगाउनु पर्छ उपाय अनेक

धेरै भएछ - अज्ञात भूतमा 

होस नभए पछि - के भो र 

पत्याए पनि नपत्याए पनि 

पिताको गुरूत्वमा पनि शंका ? 

शिक्षकले प्रेरित गरेर 

सम्भव नभए पछि सानो उद्यम 

बढेपछि आकार 

बदलेर भाष्य 

शरिरको रङ्ग बदलिएँ 

अन्तरघुलन भइ कहाँ पुग्यो 

त्यो उचाई के तिमी प्राप्त गर्न सक्छौ ? 

झुट्टा दृष्टान्त होलान तिम्रा वरिपरी 

पोहोर साल उ मर्यो 

दुृर्घटना नदेख्न्रे कस्तो आँखा हो ? 

विचरा ! कालले लग्यो 

मेरो लागि पाठ भयो 

मातेपछि अरूकै साथ जानु 

हर गल्ती पाठ पढाउँछन 

भन यहाँ अजम्बरी कसलाई हुनु छ ? 

भ्रष्टको संगत गरेर कसरी सज्जन हुनु 

लामो युग ज्यूनु के छ र ? 

उसको संकेतनमा तालमेल मिलाउदै 

मार्ग कसरी भुल्नु 

मेरो भागमा छोटो आयु मागिदिनु 

तिम्रा दातासँग 

म कतै तिम्रो स‌ंघमा आउँथे कि ? 

भिडबाट एक्लै कसरी निक्लनु 

धिक्कार यस्तो जीवन 

जङ्गल छाडेर समाज बनाउनेलाई के जवाफ दिने ? 

तिम्रो ज्ञान एक्लिएर कसलाई काम लाग्छ ? 

पश्चगामी, परिवर्तन विरोधी 

उन्नत समाज छाडेर 

कसरी पाठ पढुँ 

यहि समयसंग ज्यूँछु 

त्यहि बाँडेर बस्छु 

भन म समय अनुसार बाँच्न नपाउने ? 

तिम्रो घ्राण शक्ति नासिएको होला 

स्वासको घर्षणले 

मेरो तिक्ष्ण छ 

पसिरहन्छ सुगन्ध 

बजारबाट थरिथरी 

मेरो प्राणमा त्यसैले भर्छ आयाम 

तिमी त्यो रोकेर प्रणायम भन्छौ 

म यो युगको यात्री हुँ

यसैलाई निरन्तरता दिने 

पेटले बोक्न सक्ने जति हुलिहाल्छु 

कहाँ राख्ने म के जानु 

पाचन नभएर सग्लै बाहिर निस्किएको 

थाह छ ? 

छैन । 

मलाई वर्तमानको स्वाद लिनु छ 

शरिरको माग बमोजिम 

लोभ नगरेर तिम्रो जस्तो 

पेटका लागि लोभ मुक्त जीवन ज्यूनु छ

निस्किए पनि ननिस्किए पनि 

म निस्केको मेरो समुहले चाल पाउँछ 

भन मेरो परिचय मेटेर तिमी के पाउँछौ ? 

समुह नाक थुन्न पछि नपरे 

गालीको फोहोरामा 

हाँसोको लहरा झुल्छ 

कोठाभरी, घरभरी, बाटोभरी 

तिम्रो मुस्कानको आग्रह 

‌ओठ च्यातेर दिन सकिदैन 

मुख खोल्न मिले पो 

अहँ 

म त एक पटक मात्र !

हरदिन हाँसेर कहाँ बाँच्न सक्छु 

रूनु पनि त छ 

बस्छु रोएर धुरू धुरू 

तिमी त्राटकको मंचन गरौला 

मेरो विलौनामा 

एक होइन महोदय 

तिम्रो निरस लाग्दो बाटो 

हिँडेर के गर्छौ ? 

नभए पछि भाग्यमा 

खान पाउनु र पिउन पाउनु 

मेरो के लाग्छ 

म मेरै बाटोको स्वामी 

तिमी एक जीव मात्र 

फगत जीव 

तिम्रो कुनै अस्तित्व छ र ? 

के तिमी ज्यूँदै छौ ? 

को रहन्छ तिम्रो साथमा 

नलिए पछि जीवनको आनन्द 

त्यो के जीवन हो ?