लहरै बसेका बाल बालिका
सम्बोधनमा मुस्कुराए
उसले भन्यो
बाबु !
नानी!
यसलाई बचाइ राख्नु !
हो - यो बाँचि राख्नु पर्छ
तिम्रो खुसीको लागि
पल्लवित भइरहनु पर्छ
फक्रिरहनु पर्छ।
म पनि तिमिहरु जस्तै थिए
उमंग थियो
मेरो संसारमा
उन्नत प्राण थियो
मुस्कुराउथ्यो ईश्वर वरिपरि
दिइरहन्थ्यो आनन्द
स्वच्छन्द थिए जब म ।
विस्तारै पलाउदै गए पालुवा
फक्रिन थाल्दा थाल्दै
इमान्दारिताको नाममा
मार्दै गए
अंग प्रत्याङ्गमा रम्ने ईश्वर
समातेर घाँटी हुत्याइदिए
र
भएँ एक जिम्मेवार
सामाजिक प्राणी
कुल्चिएर अपनत्व
ज्यून अभ्यस्त भएँ
मारेर मेरो ईश्वर !
तिमीहरु जोगाइरहनु
ईश्वर साथमै राख्नु !
.png)
No comments:
Post a Comment